Κυριακή 31 Μαΐου 2009

ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ 5.000 ΑΝΑΓΝΩΣΤΕΣ ΜΑΣ

Φθάσαμε αισίως και ξεπεράσαμε τους 5.000 αναγνώστες.
Χαιρόμαστε γιατί σ' αυτή την προσπάθεια δεν είμαστε μόνοι.
Το blog αυτό δημιουργήθηκε από λάτρεις του Σπύρου Περιστέρη. Από ανθρώπους που τον έζησαν από κοντά στις δεκαετίες του '80 και του '90 .
Δεν διεκδικούμε την μοναδικότητα και την αποκλειστικότητα στην προσπάθεια αυτή. Γι' αυτό και απ'την πρώτη στιγμή ζητήσαμε από 'σας να συνδράμετε με οποιαδήποτε πληροφορία ή υλικό άλλης μορφής στην διάσωση του ύφους της Μητροπόλεως Αθηνών. Ένα ύφος το οποίο πολεμήθηκε πολύ από γνώστες και μή της μουσικής. Όμως όλοι τους είχαν ένα κοινό χαρακτηριστικό. Σέβονταν και υποκλίνονταν μπροστά στον Σπύρο Περιστέρη.
Θεωρούμε υποχρέωσή μας να σας ευχαριστήσουμε για το ότι μπαίνετε στην διαδικασία να μας επισκέπτεσθε και να περιηγείσθε στο "φτωχικό" μας. Θέλουμε τα σχόλιά σας, τις απόψεις σας, τις διαφωνίες μα και τις προτάσεις σας ώστε να γίνουμε καλύτεροι. Γι' αυτό άλλωστε δεν φιλτράρουμε κανένα σχόλιο και δεν ελέγχουμε τα σχόλιά σας πριν την δημοσιοποίησή τους.
Σας ευχαριστούμε.

Αθήνα, Κυριακή των Αγίων Πατέρων 2009

Υ.Γ. Το πρόβλημα που παρατηρείται με τα video που έχουμε αναρτήσει, οφείλεται στην vimeo - πάροχο της υπηρεσίας. Πολύ σύντομα θα επιλυθεί.

Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Ο ΓΝΗΣΙΟΣ ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ ΣΤΟ ΑΝΑΛΟΓΙΟ ΤΗΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ

Το δημοφιλέστατο "αηδόνι" της μεταπολεμικής δημοτικής μας μουσικής, κατάγεται από τα Γιάλουτρα Aιδηψού Ευβοίας.
Διετέλεσε παράλληλα και ψάλτης, με πολυετή θητεία (1951-62) στον Χορό της Μητρόπολης Αθηνών (δίπλα στον πρωτοψάλτη Σπ. Περιστέρη).
Πρωτοεμφανίστηκε ως επαγγελματίας τραγουδιστής "πρώτης σειράς" γύρω στο 1957 και σε σχετικά σύντομο διάστημα τραγουδούσε με μεγάλη επιτυχία στη "Ζούγκλα", το φημισμένο παραδοσιακό "στέκι" (αργότερα εμφανίστηκε στον «`Ελατο», στο «Ελληνικό Γλέντι», κ.λπ., με τελευταία εμφάνιση στον «Πλάτανο»). `Εγινε ευρύτατα γνωστός και δέχτηκε πολλές προσκλήσεις από την απανταχού Ομογένεια. `Ετσι επισκέφθηκε την Κύπρο, τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία, την Κεντρική Ευρώπη, την Αγγλία, κ.λπ. Τραγούδησε στην ταινία "Ο αγαπητικός της βοσκοπούλας" με πρωταγωνίστρια την Αλίκη Βουγιουκλάκη, ενώ επί σειρά ετών είχε τακτική εβδομαδιαία εκπομπή στο Ραδιοφωνικό Σταθμό Ενόπλων Δυνάμεων (Κυριακή, στις 10 π.μ.). `Αλλες κινηματογραφικές ταινίες που εμφανίστηκε: "Γερακίνα", "Γκόλφω", "Μαρία Πενταγιώτισσα", "Σαρακατσάνισσα", "Γιαγκούλας", κ.λπ. Από τους LP δίσκους του (και τις ανατυπώσεις) επισημαίνουμε: "`Ελατα και θυμάρι" (1962), "Δημοτικά Νο 1" (1963), "Δημοτικά" (1968), "Ελληνικά δημοτικά τραγούδια" (1971), "Δημήτρης Ζάχος" (1972), "Δημοτική Ανθολογία, 7" (1974), "Δημήτρης Ζάχος" (1974), "Δημήτρης Ζάχος" (1975), "`Αχ μωρ' γιε μου" (1979), "30 χρόνια" (1982), "Δημοτικό πανηγύρι" (1985), "Χωριό" (1987), "Τα αηδόνια του δημοτικού τραγουδιού" (1988, «live»), «Παιδιά της Σαμαρίνας» (1996), «Τραγούδια από τις 45 στροφές» (1997), κ.λπ. Μεγάλες επιτυχίες του υπήρξαν τα τραγούδια: "Μια βοσκοπούλα αγάπησα", "Μοδίστρες και κομμώτριες", "Τρεις μαυροφόρες πέρασαν", "Στα ξένα γιόκα μ' να μην πας", "Παιδιά μου σαν περάσετε στην αγορά Διστόμου", "Τάχα δεν ήμουν νιος και εγώ", "Ποιος έχει πέτρινη καρδιά", "Παιδιά μου ταξιδιάρικα", "Νύσταξαν τα ματάκια μου", "Ταίρι μου ξενιτεμένο", "Με βλέπεις μάνα που γελώ", "Οι Γιώργηδες", "Κουμπάρα να με συμπαθάς", κ.λπ.
από το "Λεξικό της Ελληνικής Μουσικής"
του Τ. Καλογερόπουλου
πηγή : www.musipedia.gr



Ο Δημήτρης Ζάχος γεννήθηκε στα Γιάλτρα Αιδηψού Ευβοίας.
Από μικρός πήγαινε σαν ψάλτης με τον παπατσάκαλο ο οποίος με τον Χατζημάρκου το πήγαιναν στον Βόλο να ψάλλει. Στα 24 του, τον πήρε ο Χατζημάρκου και τον έφερε στην Αθήνα όπου τραγούδησε στον σταθμό ενόπλων δυνάμεων όπου και έκατσε 3 μήνες. Εκεί τον άκουσαν ο Γιώργος Οικονομίδης ,ο Αθηναίος οι οποίοι τον πήραν για να κάνει διαφημίσεις. Αργότερα δίνει εξετάσεις στο ωδείο Αθηνών και βγαίνει πρώτος.
Τον ακούει ο Περιστέρης και τον παίρνει να τραγουδήσει στην Μητρόπολη Αθηνών, μόλις τον ακούνε να τραγουδάει το κοινό ενθουσιάστηκε. Τραγουδούσε στην Μητρόπολη Αθηνών από το 1951 μέχρι το 1962.
Το 1960 ηχογραφεί τον πρώτο του δίσκο "Με βλέπεις μάνα που γελώ", ακολουθούν και άλλα όπως: "Μασής βουνά μου όμορφα", (τσάμικο), "Με κατηγόρησε ο ντουνιάς" (τσάμικο), "Ταίρι μου ξενιτεμένο" (Καλαματιανό), "Τα φτωχαδάκια" (συρτό), "Δε θα βρεις σαν και 'μενανε" (συρτό) και "Θα 'ρθω για αρραβώνα" (συρτό). Τα οποία κάνουν πάταγο. Επίσης το 1951 έπαιξε σε πολλές ταινίες στον κινηματογράφο, μερικές από αυτές είναι: η Γκόλφω με τους Φωτόπουλο, Κατζή, Βύρων Πάλη, Βαλάσκο. Η πενταγιώτισσα με τους Μπάρκουλη, Βουγιουκλάκη, Κωνσταντάρα, Χατζηχρήστο κ.α. Επαγγελματικά άρχισε να τραγουδά το 1955 στο κέντρο "Ζούγκλα" (ελληνική λεβεντιά) και ταυτόχρονα συνέχιζε να τραγουδά σε πανηγύρια. Έχει συνεργαστεί με αξιόλογους κλαρινίστες όπως: Σαλέας, Βασιλόπουλος, Σούκας Βαγγέλης. Με βιολιά όπως: Κόρος, Αραπάκης Ηλίας, Σούκας. Ο Δημήτρης Ζάχος συνέχίζει να τραγουδά σε πανηγύρια και γάμους.

Τα τελευταία χρόνια, βέβαια, σπανίζουν οι εμφανίσεις του στο Αριστερό Αναλόγιο της Μητροπόλεως Αθηνών, όπου συνήθιζε να αποδίδει το " Σε υμνούμεν..." με την γνήσια παραδοσιακή του φωνή, με την ευγενική παραχώρηση του Λαμπαδάριου κ. Αλέξη Κατσαρού.

πηγή:www.generalmusic.gr

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ



Τίς λαλήσει τάς δυναστείας σου Χριστέ; ή τίς εξαριθμήσει τών θαυμάτων σου τά πλήθη; διπλούς γάρ ως ωράθης επί γής δι’ αγαθότητα, διπλάς καί τάς ιάσεις τοίς νοσούσιν εχορήγεις, ου μόνον γάρ τού σώματος οφθαλμούς διήνοιξας, τού από μήτρας πηρωθέντος, αλλά καί τούς τής ψυχής’ όθεν Θεόν σε ωμολόγει τόν κρυπτόμενον, καί πάσι παρέχοντα τό μέγα έλεος.

Δόξα των αίνων του όρθρου… Ήχος Πλ. Δ. όπως ψάλλεται στη Μητρόπολη Αθηνών σε χειρόγραφο του 1969 .

Κυριακή 10 Μαΐου 2009

ΕΦΥΓΕ Ο ΛΑΪΚΟΣ ΑΡΙΣΤΟΚΡΑΤΗΣ


"Έναν σ' έχουμε εγώ και η μάνα σου. Αλλά πάλι, ευχή και κατάρα σου δίνω να μην αφήσεις ποτέ την τέχνη που σου έμαθα. Ο Καραγκιόζης και οι άλλοι ήρωες, μ' ότι κι αν κάνουν είναι πάντα οι πιο καλοί κι οι πιο πιστοί φίλοι."
από τους ΣΠΑΘΑΡΗΔΕΣ

Πλήρης ημερών έφυγε από τη ζωή ο άνθρωπος που δίδαξε στους Έλληνες την παράδοση του Καραγκιόζη, ο Ευγένιος Σπαθάρης. Ο λαικός καραγκιοζοπαίκτης νοσηλευόταν τις τελευταίες ημέρες σε ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση στο νοσοκομείο ΚΑΤ, μετά από μία μοιραία πτώση κατά τη διάρκεια εκδήλωσης.

Ο Ευγένιος Σπαθάρης του Σωτηρίου, ψυχή του Καραγκιόζη και γενικώτερα του θεάτρου Σκιών γεννήθηκε στην Κηφισιά τον Ιανουάριο του 1924.

Μετά τις σπουδές του άρχισε να ασχολείται με τη ζωγραφική και ιδιαίτερα με τους ήρωες του θεάτρου σκιών, από τους πρωτοπόρους του οποίου, ήταν ο πατέρας του. Ξεκίνησε την πορεία του δίνοντας ο ίδιος παραστάσεις αρχικά στη διάρκεια της κατοχής, σε θέατρα της Αθήνας, σε Πρεσβείες, στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη κ.α.

Από τότε έχει δώσει πληθώρα παραστάσεων τόσο στην Ελλάδα όσο και σε χώρες του εξωτερικού, συμμετέχοντας σε διεθνή φεστιβάλ και συνέδρια ειδικά για το θέατρο σκιών.

Παρουσίασε πολλά έργα με ήρωα τον Καραγκιόζη , και με ηθοποιούς, στο Κρατικό Θέατρο Β. Ελλάδος, στο "Ελληνικό Χορόδραμα", στο Θέατρο Χατζώκου, (Θεσσαλονίκη), στο Θέτρο Συντεχνίας κ.α. με τις παραστάσεις "Το ταξίδι", "Το καταραμένο φίδι", "Ο δικτάτωρας", "Ο Αλέκος με τα κυδώνια" κ.α. Κυκλοφόρησε περίπου 15 έργα σε δίσκους και το 1980 άρχιζε να παίζει στη τηλεόραση.

Ο Ευγένιος Σπαθάρης ήταν μέλος του Καλλιτεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος, του Ινστιτούτου Παγκοσμίου Θεάτρου (της ΟΥΝΕΣΚΟ) ενώ έχει κάνει περιοδείες σε πολλές χώρες. Αλλά και ως ζωγράφος έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις ατομικές και ομαδικές στην Αθήνα, Ζυρίχη, Παρίσι και Νέα Υόρκη.

Έχει τιμηθεί με Βραβείο Ρώμης (1962), με το Α' Μετάλλιο του Πρίγκιπα του Μοντ, Α' Βραβείο Πολωνίας (1978), Α' Μετάλλιο Τοσκανίνι (Ιταλία) το 1978 κ.ά. Τέλος το 2007 τιμήθηκε ιδιαίτερα από το ελληνικό υπουργείο Πολιτισμού για την μεγάλη του προσφορά στο καλλιτεχνικό αυτό είδος για το οποίο του αναγνωρίστηκε ο τίτλος του μεγάλου δασκάλου.

Το 1991 ιδρύθηκε το Σπαθάρειο Μουσείο Θεάτρου Σκιών Δήμου Αμαρουσίου, το οποίο λειτουργεί συστηματικά από το 1996, με στόχο την προβολή του θεάτρου σκιών και του καραγκιόζη.

Στο νεκροταφείο Αμαρουσίου θα κηδευτεί, την Τετάρτη, ο Ευγένιος Σπαθάρης. Η νεκρώσιμη ακολουθία θα ψαλεί στις 4 το απόγευμα, στη Μητρόπολη της περιοχής.

Την ίδια μέρα, από τις 10 το πρωί έως και τις 3 μετά το μεσημέρι, η σορός του εκλιπόντος θα τεθεί σε λαϊκό προσκήνυμα στο Σπαθάρειο Μουσείο.


Παρασκευή 8 Μαΐου 2009

ΘΕΛΕΙΣ ΥΓΙΗΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ;


Η Κυριακή το Παραλύτου ντλε τό θέμα της πό τήν εαγγελική περικοπή, πού ναγινώσκεται στήν θεία λειτουργία. Ατή περιλαμβάνει τήν διήγησι τς άσεως το παραλυτικο στήν Προβατική κολυμβήθρα, τήν Βηθεσδά, στά εροσόλυμα (ω. 5, 1-15). Τό δράμα το πί 38 τη παραλύτου συγκινε τόν Κύριο καί τόν θεραπεύει. Χριστός παρουσιάζεται σάν ατρός ψυχν καί σωμάτων. Τόν παράλυτο δέν τόν θεραπεύει κολυμβήθρα, λλά πανσθενουργός λόγος το Κυρίου. Τό περιστατικό ατό ποτελε καί τό ντικείμενο τν μνων τς μέρας, πως το δοξαστικο το σπερινο:



«νέβη ησος ες εροσόλυμα
πί τ Προβατικ κολυμβήθρ
τ
λεγομέν κατά ουδαίους Βηθεσδά,
πέντε στοάς
χούσ.
ν ταύταις γάρ κατέκειτο
πλ
θος σθενούντων.
γγελος γάρ το Θεο κατά καιρόν
πιφοιτν διετάραττεν ατήν
καί ρ
σιν χαρίζετο
το
ς προσιοσιν ν πίστει.
Καί
δών Κύριος χρονιοντα νθρωπον,
λέγει πρός α
τόν·
Θέλεις
γιής γενέσθαι;
σθενν πεκρίνατο.
Κύριε,
νθρωπον οκ χω,
να, ταν ταραχθ τό δωρ,
βάλ
με ες τήν κολυμβήθραν.
ατρος κατηνάλωσα τόν παντά μου βίον
καί
λέους τυχεν οκ ξιώθην.
λλ ατρός τν ψυχν καί τν σωμάτων
λέγει πρός α
τόν·
ρον σου τόν κράββατον καί περιπάτει,
κηρύττων μου τήν δύναμιν
καί τό μέγα
λεος ν τος πέρασιν».


Ακούστε το Αποστολικό Ανάγνωσμα της Κυριακής του Παραλύτου,από τον Σπύρο Περιστέρη, από ηχογράφηση του 1964 στη Μητρόπολη Αθηνών.

...Κυριακή του Παραλύτου, σήμερα και χτές και αύριο...

Για μένα, τον ταλαίπωρο, που,

όποιο επάγγελμα και να κάνω,

διαλέγω να αισχροκερδίσω για να χω

την πολυπόθητη - για παράδειγμα - πισίνα

(με όλα της τα έξοδα και έγνοιες),

να μπαίνω να χαλαρώνω,

Για μένα,

Άγγελέ μου, πότε θα κατέβεις να αναταράξεις τα νερά

των παράλυτων σκέψεών μου;

Πότε θα ρθεις να με επαναφέρεις στη μόνιμη χαλάρωση,

πλούτο, ηρεμία και δύναμη που μου δίνει η επαφή

με μια ήσυχη συνείδηση,

με «φυσικές», κατάδικές μου επιθυμίες ;

Πότε θα αποφασίσω να απαλλαγώ από την παραλυσία μου,

και σαν τον παραλυτικό του Ευαγγελίου να κράξω

«θέλω υγιής γενέσθαι;»